पर्‍यांचे डॉक्टर

पर्‍यांचे डॉक्टर
फारच छान
सगळ्या रोगांवर
एकाच निदान :

" फुला-फुलांत
हिरवळीवर
करा नाच
म्हणा गाणी !

फुला-फुलांतील
मध चाखून
वरती प्या
दवाचे पाणी !"

पर्‍यांचे डॉक्टर
फारच छान
सगळ्या रोगांवर
एकाच निदान !

  -----------------------------------------------------------------------------

 

The Fairy Doctor

The fairy doctor’s
kind and wise,
with twinkling wings
and sparkling eyes.

For every illness,
big or small,
he gives the same
sweet cure to all:

“Go dance lightly
in grassy glades,
sing with joy
where sunlight fades.

Sip the nectar
from flower hearts,
and drink the dew
before day starts.”

No pills, no shots,
no doctor's chart—
just nature’s magic,
pure and smart.

Oh yes, the fairy doctor’s
truly grand—
with one soft cure
for all the land!

 

 

पर्‍यांची राणी

पर्‍यांची राणी
पिऊन स्वर
वरती खाते
शब्दांचे गर

पर्‍यांची राणी
असे करतेन
तिचे गाणे
गोड होते ! 

--------------------------------------------------------------------------

The Fairy Queen

The fairy queen
sips a song,
then feasts on words
all day long.

She hums a tune
so soft and bright—
and every note
feels so right.

राजूचे पतंग

राजूचे पतंग
उंच उंच जातात
आभाळात चांदण्या
होउन बसतात !

राजूचे पतंग
पाण्यात पडतात
होड्या होउन
वाहून जातात !

 राजूचे पतंग
झाडावर बसतात
पाखरे होउन
उडून जातात !

राजूचे पतंग
जेव्हा कटतात
तेव्हा पर्‍या
झेलून घेतात !


-------------------------------------------------------------------------

Raju’s Kites

Raju’s kites
soar high and bright—
they turn to stars
in the sky at night!

Raju’s kites
fall in the stream,
become little boats
that drift like a dream.

Raju’s kites
rest on a tree,
then flutter away
as birds set free.

And when his kites
break loose and fly,
fairies catch them
in the sky!

जंटलमन

जंटलमन व्हायचे
सिंहाने ठरवले :
टूथपेस्टने
दात घासले !

अंगात घालून
वुलनचा कोट
खिशात ठेवली
शंभराची नोट !

चटयापट्यांची
पॆन्ट घातली
वरती छान
टाय बांधली !

स्वत:वरच
खूष होऊन
एक माणूस
टाकला खाऊन !


----------------------------------------------------------------------------------

 'Gentleman' Lion

One fine day,
the lion roared,
“I’ll be a gentleman—
not a wild beast anymore!”

He brushed his teeth
with minty paste,
scrubbed them shiny
with noble grace.

He wore a coat
of finest wool,
and tucked a bill—
a hundred full!

He picked some pants
with checks and stripes,
then tied a tie—
just right and tight.

So proud he felt,
his chest puffed wide...
he saw a man—
and gulp!—he tried!

कोडे

चांदोबा भेटतो
पुण्याला
चांदोबा भेटतो
मुंबईला -


चांदोबा भेटतो
कर्‍हाडला
चांदोबा भेटतो
वर्‍हाडला -

माझ्यामागे
नेहमी येतोस
चांदोबा,कुठे
तिकीट घेतोस?

-------------------------------------------------------------------------------

Mr. Moon, Where Do You Go?

Mr. Moon
shining down on Boston,
then taking a peek
in amazing Houston.

Thou float above
Dublin’s glow,
then waving hello
to Glasgow!

But tell me, Moon,
you’re always near—
how do you travel
year to year?

 Following me
from place to place…
do you buy a ticket,
just in case?

 

पर्‍यांची शाळा

पर्‍यांच्या राज्यात
आहे एक शाळा
शाळेमध्ये पर्‍या
होतात गोळा !

पर्‍यांची रीत
काय तरी बाई
फुलाची दौत
मधाची शाई !

पानाच्या पाटीवर
लिहितात गाणी
गाणी लिहायला
परागाची लेखणी !

पर्‍यांना नाही
गणिताचा जाच
पानाफुलांवर
करतात नाच !

गंधर्व शिकवतो
गोड गोड गाणी
गोष्टी सांगायला
शिकवते राणी !

फुलांना कसे
द्यावेत रंग
मुलांना कसे
करावे दंग

स्वप्नाचे जाळे
कसे विणावे
हळू हळू फूल
कसे उमलावे

पर्‍यांच्या शाळेत
विषय किती छान
डोक्याला नाही
मुळी काही ताण !

अश्शी शाळा
असावी बाई
कुण्णी नापास
होणार नाही !

--------------------------------------------------------------------------

The Fairy School

In the land of fairies
there’s a lovely school,
where fairies gather—
sparkling and cool!

Oh, the way they learn
is sweet and bright:
ink made of honey,
petals pure white.

They write their songs
on leafy slates,
with pollen pens
that glide like skates.

No math drills here,
no numbers to chase—
they dance on flowers
with light and grace!

A singing teacher,
gentle and wise,
a queen who tells tales
under starlit skies.

They learn to paint
each petal’s hue,
and how to laugh
like children do.

They’re taught to weave
the threads of dreams,
and watch a bud
unfold in beams.

Oh, what a school—
so full of delight!
No pressure, no fear,
just magic and light.

If only, if only
we had one too—
where no one fails,
and joy shines through!

पर्‍यांची शाळा

"पर्‍यांची शाळा " हे माझे बाबा सुभाष वसेकर यांचे १९७८ साली बाल-साहित्यासाठीचा राज्य-पुरस्कार मिळालेले पुस्तक. या पुस्तकातील काही निवडक कविता येथे देण्यात येतील. या पुस्तकातील काही कविता बालभारती तसेच इतर पाठ्य-पुस्तकात याआधी समाविष्ट झाल्या आहेत.

"Pariyanchi Shaala" (The Fairies’ School) is a children's book written by my father, Subhash Vasekar, which received the Maharashtra State Award for Children's Literature in 1978. A selection of poems from this book will be presented here. Some of the poems from this collection have previously been    included in Balbharati and other school textbooks.