मराठीच्या पुस्तकात ठेवलं मी मोरपीस
रात्री त्याचा मोरच झाला - नाचत येऊन
मला म्हणाला, " इतक्या लवकर झोपलीस?
बाहेर बघ, सुरेख पावसाची रूणझुण -"
खरोखरच, पडत होते आभाळ धाय धाय
पावसाच्या सरीनं जागी झाले अन् काय,
पुस्तक होते उघडे - आणि मोरपीस आतून
हसत होते प्रसन्नतेने माझ्याकडे बघून -
No comments:
Post a Comment