पाहुणे

घरापुढे
थांबला टांगा
पाहुणे कोण
आले सांगा !

मावशी न आत्या
मामा न काका
सगळेच आले
साधून मोका !

एवढे पाहुणे
कशासाठी?
अहो बाळाच्या
बारशासाठी !


घरापुढे
थांबला टांगा
पाहुणे कोण
आले सांगा !

म्हातारा म्हातारी
हलवती मान
सुटबुटवाल्याची
वेगळीच शान !

एवढे पाहुणे
कशासाठी ?
अहो ताईला
बघण्यासाठी !

घरापुढे
थांबला टांगा
पाहुणे कोण
आले सांगा !

एक विदुषक
एक ससा
दोन पर्‍या
खर्‍या खर्‍या !

एवढे पाहुणे
कशासाठी ?
राजूशी स्वप्नात
खेळण्यासाठी !

-------------------------------------------------------------------------------

Who's in the Carriage?

A carriage stops
outside our door—
Tell me, who
are all these here?

Not just uncles,
aunts, or cousins—
they’ve all arrived
for special reasons!

So many guests—
but why today?
It’s baby’s naming
celebration day!

---

A carriage stops
with clatter and cheer—
Tell me now,
who’s gathering here?

Old folks nod,
so gently swaying,
and folks in suits
look grand and dazzling!

So many guests—
but why, you say?
They’ve come to meet
big sis today!

---

A carriage stops
outside once more—
Who could be knocking
at our door?

A jester, a bunny,
two fairies in flight—
yes, they’re all real,
not just a sight!

So many guests—
but why, you ask?
They’ve come to join
Raju’s dreamland task!

परीचा पराक्रम

एकदा परीने
घातली नथ
नथीला लावून
ओढला रथ !
कौतुकाने तिला
अस्मान झाले थोडे :
पण खट्याळ राणी
म्हणाली काय :
" छान सोय
झाली बाय !
नक्को आता                                       
रथाला घोडे !" 

 

-----------------------------------------------------------------------

The Nose Ring Ride

One day, a fairy
wore a shiny nose ring.
Then, with a giggle,
she hitched it to a chariot string!

Up, up it flew—
sparkles in the sky!
Even the clouds
peeked down, wondering why.

The royal court
was full of praise...
But the cheeky queen
just laughed and said,
“Well, isn’t this a clever way?
We don’t need horses
from today!”

 

विदूषक

विदूषकाला
येतो खोकला
म्हणतो ' मला
धरून बुकला !'

विदूषकाला
येतो ताप
म्हणतो 'गळ्यात
घाला साप !'

विदूषकाला
होते सर्दी :

'तोफखान्यात
द्या वर्दी;
नष्ट करीन
शत्रूंची गर्दी !'

------------------------------------------------------------------------------------

 

The Clown Gets Sick

The clown starts to
Cough and wheeze—
He cries, “Quick!
Lock me up, please!”

The clown comes down
With fever and chills—
He yells, “Put snakes
Around my frills!”

The clown now has
A runny nose—
“Send me to war,”
He proudly goes.
“I’ll blast the crowd,
Those sneezy foes!”

---

मोरपीस

मराठीच्या पुस्तकात ठेवलं मी मोरपीस
रात्री त्याचा मोरच झाला - नाचत येऊन
मला म्हणाला, " इतक्या लवकर झोपलीस?
बाहेर बघ, सुरेख पावसाची रूणझुण -"

खरोखरच, पडत होते आभाळ धाय धाय
पावसाच्या  सरीनं जागी झाले अन् काय,
पुस्तक  होते उघडे - आणि मोरपीस आतून
हसत होते प्रसन्नतेने माझ्याकडे बघून -

 

----------------------------------------------------------------------

The Magic Feather

I left a peacock feather
in my English book last night.
While I slept, it came alive—
a real peacock, full of light!

It danced into my room and said,
“Why sleep so soon, my friend?
Look outside—the rain has come,
a song that never ends.”

I woke and saw the open book,
the feather resting there—
quietly smiling up at me,
like magic in the air.

 

पर्‍यांचे डॉक्टर

पर्‍यांचे डॉक्टर
फारच छान
सगळ्या रोगांवर
एकाच निदान :

" फुला-फुलांत
हिरवळीवर
करा नाच
म्हणा गाणी !

फुला-फुलांतील
मध चाखून
वरती प्या
दवाचे पाणी !"

पर्‍यांचे डॉक्टर
फारच छान
सगळ्या रोगांवर
एकाच निदान !

  -----------------------------------------------------------------------------

 

The Fairy Doctor

The fairy doctor’s
kind and wise,
with twinkling wings
and sparkling eyes.

For every illness,
big or small,
he gives the same
sweet cure to all:

“Go dance lightly
in grassy glades,
sing with joy
where sunlight fades.

Sip the nectar
from flower hearts,
and drink the dew
before day starts.”

No pills, no shots,
no doctor's chart—
just nature’s magic,
pure and smart.

Oh yes, the fairy doctor’s
truly grand—
with one soft cure
for all the land!

 

 

पर्‍यांची राणी

पर्‍यांची राणी
पिऊन स्वर
वरती खाते
शब्दांचे गर

पर्‍यांची राणी
असे करतेन
तिचे गाणे
गोड होते ! 

--------------------------------------------------------------------------

The Fairy Queen

The fairy queen
sips a song,
then feasts on words
all day long.

She hums a tune
so soft and bright—
and every note
feels so right.

राजूचे पतंग

राजूचे पतंग
उंच उंच जातात
आभाळात चांदण्या
होउन बसतात !

राजूचे पतंग
पाण्यात पडतात
होड्या होउन
वाहून जातात !

 राजूचे पतंग
झाडावर बसतात
पाखरे होउन
उडून जातात !

राजूचे पतंग
जेव्हा कटतात
तेव्हा पर्‍या
झेलून घेतात !


-------------------------------------------------------------------------

Raju’s Kites

Raju’s kites
soar high and bright—
they turn to stars
in the sky at night!

Raju’s kites
fall in the stream,
become little boats
that drift like a dream.

Raju’s kites
rest on a tree,
then flutter away
as birds set free.

And when his kites
break loose and fly,
fairies catch them
in the sky!